کاغذ دیواری از سبک قدیمی تا مدرن
می گویند اسکار وایلد در بستر مرگ می گفته: «کاغذ دیواری یا من. یکی از ما باید برود.» از لحاظ تاریخی کاغذ دیواری ارتباط ضعیفی با دنیای هنرهای تزئینی دارد، زیرا همیشه در پس زمینه می نشند و اغلب کار با آن سخت است و نیاز به دقت دارد. ولی امروزه کاغذ دیواری نقش مهمی در دکوراسیون داخلی دارد و تأثیر آن بر انتخاب رنگ ها و سبک های مبلمان هر اتاق انکارناپذیر است.
کاغذ دیواری قرن پانزدهمی به عنوان گزینه ارزانتری نسبت به پانل کاری و فرشینه پوش ها اختراع شدند تا قصرهای اروپایی را گرم و زیبا کنند. هنرمندان فلاندری کاغذ دیواری را طراحی کردند و در زمان آنها کاغذ دیواری با بلوک های چوبی کنده کاری شده درست می شد. در حدود سال 1500، طرح های تزئینی بیشتری به تقلید از طرح های پارچه ها – مانند پارچه زربفت (تصویر) و پارچه دمشقی – تولید شد که برای پوشش دیوارها و کمدها و قفسه های منازل نجیب زادگان استفاده می شد. قدیمی ترین فرم کاغذ دیواری در انگلستان به سال 1509 برمی گردد که طرح اناری ایتالیایی است.
کاغذ دیواری طرح چینی در قرن هفدهم طرح خود را از پوشش های دیواری حریر چینی گرفته است که در دوره سلسله مینگ برای اشراف زادگان طراحی شده بود. این سبک با طراحان اروپایی در سال 1600 محبوب شد. آنها از پانل های کاغذ برنجی برای نشان دادن چشم اندازهایی با گل ها و پرندگان زیبا و ظریف استفاده می کردند.
خطوط ساده مبلمان در این اتاق مکمل طبیعت ظریف کاغذ دیواری طرح چینی هستند.
کاغذ دیواری کرکی در قرن هفدهم طراح های فرانسوی دارد و در ساال 1745 به اوج محبوبیت خود رسید. این نوع کاغذ دیواری، از کاغذ یا بوم درست می شد که سپس طرح دلخواه با استفاده از چسب روی آن چاپ می شد یا گرده برداری می شد. قبل از خشک شدن چسب، کرک روی آن کار می شد که به آن حالت مخملی بدهد. این پوشش را مستقیماً به دیوار نمی چسباندند. بلکه اول به پارچه کتان چسبانده می شد و سپس روی دیوار ثابت می شد.
کاغذ دیواری در قرن هجدهم بیشتر از لحاظ طرح و رنگ تحول یافت. در این دوره، هنرمندان تصاویر و مناظر طرح های فرشینه ها را روی کاغذ پیاده می کردند. در انگلستان کاغذ دیواری آنقدر رواج یافت که در سال 1712 برای هر کاغذی که نقاشی می شد، چاپ می شد یا رنگ می شد تا برای نصب کاغذ دیواری استفاده شود، مالیات تعیین شد.
فرانسوی ها در طراحی های خود ماجراجو تر از همه بودند و دلیلش هم این بود که از دستگاه جدیدی کمک می گرفتند که در سال 1785 اختراع شد و برای چاپ روی کاغذ استفاده می شد. در این زمان شاه لوئی شانزدهم، اندازه استاندارد هر روی را 34 فوت حکم کرد. کاغذ دیواریهای بزرگ و با طرح مناظر در فرانسه بسیار محبوب بود. این کاغذها که با استفاده از چندین بلوک چوبی چاپ می شدند، بسیار گران بودند.
کاغذ دیواری در قرن نوزدهم شامل طرح های متمایز زیادی بود که ویلیام موریس، پدر جنبش هنرها و صنایع دستی آنها را طراحی می کرد. با استفاده از فرم ها و موتیف های زیبای طبیعت، موریس طرح هایی ملهم از نقاشان پیش از رافائل و نقش های قرون وسطایی خلق کرد. طراحان متعددی با موریس کار کردند و بسیاری از طرح های اصلی او هنوز تولید می شوند. در این اتاق شستشو، طرح زیبای زنبق کار شده است.
کاغذ دیواری در قرن بیستم فراز و نشیب های خودش را داشت. اولین دستگاه مکانیکی چاپ با ابریشم در سال 1920 تولید شد و میلیون ها رول کاغذ دیواری در عرض 10 سال فروخته شدند. ولی پس از آن، نقاشی و رنگ آمیزی در دهه 50 مد شد.
کاغذهای میان قرنی بسیار تمیز به نظر می رسیدند و رنگ ها روشن بودند. طرح ها حالت انعکاسی این دوره خوش بینانه را منعکس می کردند. کاغذهای وینیل در دهه 50 ظهور یافتند و بدین ترتیب کاغذ دیواری بیشتر در دسترس قرار گرفت.
طرح طاووسی این اتاق خواب نشان دهنده طرح احیای هنر نوین است که از اواسط قرن مد شد.
امروزه کاغذ دیواری ها حالت زنده و شادابی دارند. گذشته از کاغذ دیواری های سنتی که می شناسیم و دوستشان داریم، طرح های هندسی معاصر بسیار محبوب گشته اند. کاغذ دیواری های چاپ شده دیجیتالی هم برای اتاق های ما دیوارنقش های بزرگی تهیه می کنند. کاغذ دیواری این حال، نمونه بارزی از احتمالات بینهایت در طراحی کاغذ دیواری است.
منبع: bartarinha.ir